اسمم را گذاشته ام منتظر...
شنبه, ۱۲ بهمن ۱۳۹۲، ۰۹:۲۳ ب.ظ
تورو خدا وقتی این مطلب رو خوندید توی وبلاگهاتون نشر بدید تا همه ما وبلاگ نویسای به اصطلاح منتظر به خودمون بیاییم . یادمون بیاد که اصلا هدفمون از اول ورودمون به فضای مجازی چی بود ؟؟؟چرا اسم این فضا رو گذاشتیم سنگر جهاد؟؟؟؟برای چی وبلاگ ساختیم ؟؟؟واسه چی بروزش کردیم و میکنیم؟؟؟
وقتی به جواب سوالا رسیدیم هدفمون ارزشمند تر میشه . میفهمیم که یه مخاطب خاص داریم که همیشه به وبمون سر میزنه (آقامون رومیگم).اونموقع هست که بهتر میجنگیم ، بهتر دفاع میکنیم ،بهتر مینویسیم ، بهتر میخوانیم و...اسمم را گذاشته ام منتظر ....
اما زمانی که دفتر انتظارم را ورق می زنی می بینی وبلاگمو را بیشتر از امامم می شناسم!
و اینکه حتی گاهی صبح خروس خون وبلاگمو چک می کنم اما عهدم را نه!
ببین چه کرده اند با من ...
خیر سرمان می گوییم بیا که منتظریم!!!!
فدای غربتت مفرد مذکر غایب...
آه ازاین دل بی لیاقت .تو غریب باشی و ما را غم نباشد!؟
چند جمعه مانده تا لایق شدنمان ارباب؟برای بیداریمان دعا می خوانی دلشکسته .
من؟؟چقدر از آسمان دورم ؟؟چقدر رنگ زمین گرفته دلم.....
چقدر غرق ظلمتم، چقدر دلتنگ نورم...از آسمان به زمین نیامدیم برای رنگ
زمین گرفتن ....اینجا قرار بود نقطه ی پروازم شود تا خدا،
اینجا قرار بود همانی شوم که او می پسندد.خودش تو را به یادم آورد ،
خودش تو را در دلم نشاند دلم به دستت ای رابط میان زمین و آسمان، ای
امام هدایت،...... ای مهدی ....دلم به دستت ...
اللهم عجل لولیک الفرج
برگرفته از وبلاگ:pishgamanehejab.blogfa.com
انتهای پیام/27
